Góðu foreldur

Sum fleiri tykkara vita, so verður jólahaldið í Hoyvíkar skúla øðrvísi í ár enn undanfarin ár. Okkum øllum dámar væl tiltakið sum plagar at vera í kirkjuni, men nøkur viðurskifti gera, at vit kunnu ikki hava tiltakið so, sum vit plaga. Fyrst kann eg í stuttum siga, at orsøkin er plásstrot, at avgerðin er tikin í námsfrøðiliga ráðnum og at hon hevur verið til hoyringar hjá skúlastýrinum.

Og so til tað drúgvu frágreiðingina:  
  
Í fleir ár hava vit verið alt ov nógv í tali, næmingatalið vaks og skúlin fekk tvey spor. Í annars hugnaligu kirkjuni hevur verið alt ov heitt og klaustrofobiskt. Fólk hava sitið trongt og eingin luft hevur verið inni, hóast lærarar hava staðið og hildið hurðunum opnum fyri at lufta út. Vit hava fingið nógvar afturmeldingar frá næmingum og foreldrum um hesi viðurskifti. Kirkjan er ikki góðkend til so nógv fólk, so langtfrá. Og skúlin hevur í nøkur ár roynt at minkað um fjøldina. 
 
Fyri nøkrum árum síðani heitti skúlin á foreldrini um at avmarka áskoðaratalið, so ikki so nógv komu frá hvørjari familju. Men helst av tí, at tiltakið hevur verið væl umtókt, so varð ikki lurtað eftir áheitanini. Vit vóru framvegis alt ov nógv. 
 
Vit tóku hetta til eftirtektar í fjør, tá ið vit buðu ommum og abbum til undansýningina. Ommur og abbar vóru so sera fegin um hesa løtu, men royndin at minka um fjøldina eydnaðist als ikki. Seinnapartin vóru vit aftur alt ov nógv í tali. 
 
Síðani hava vit tikið støðuna og afturmeldingarnar til eftirtektar. Vit hava viðgjørt jólahaldið væl og virðiliga á námsfrøðiligum fundi. Ymsar loysnir blivu vendar. Niðurstøðan varð tann, at vit fyribils ikki fáa havt allar flokkar saman til jólahaldið, men at vit fáa havt jólahald í kirkjuni, um tríggir árgangir heldur framføra í skúlanum fyri foreldrum. Skúlastýrið hevur eisini havt málið til hoyringar. 
 
Lærararnir, sum kenna flokkarnar, vita, hvat riggar við hvørjum flokki og hvat næmingarnir tíma. Vit sóu í kirkjuni í fjør, at 1.fl., stríddist serliga nógv í stóru fjøldini og hitanum. Næmingarnir í 1. hava so dánt vant seg við at ganga í skúla. Tí hava lærararnir gjørt av, at 1.fl. framførir í Lítlaskúla saman við lærarum og foreldrum. Næsta ár ganga tey í 2.fl, og tá fara tey at framføra í kirkjuni.  
 
Vit hava í eftirmetingini tikið atlit til 1.fl. Nú aftaná, síggja vit, at vit áttu at skrivað tykkum eini boð við grundgevingum. Tað taka vit við okkum framyvir.  
  
Tíbetur var onkur av forledrunum forvitin, og skrivaði og spurdi meg um grundina til broytingarnar. Tí tað er umráðandi at tit, um tit ivast í onkrum, spyrja har, sum svarið er. 
 
Tað kann vera, at tað kemur fyri aftur, at tit sum foreldur sakna onkra kunning. Vit skulu gera okkara besta, men tað er ikki altíð lætt at vita frammanundan, hvussu nógv skal til fyri at øll verða nøgd. Tað er altíð lættari at vera ”bakklókur”. Men góðu tit, sakna tit kunning, spyrjið so lærarar ella leiðslu. Eg sjálv svari mestsum altíð, og kann ringja uppaftur, um eg ikki fái svarað. 
 
Vónandi skilja tit avgerðina og taka undir við henni. Vit gleða okkum at síggja tykkum til jólahugna.   
 
   
Blíðar heilsanir  
Anna Maria Reinert Jensen  
Skúlastjóri 
Tlf. 290069